صورتک

همیشه قیافه ها عجیب َند.وقتی که جلوی در می خاهی بروی داخل یک سری صورت هایی را می بینی که دوستشان نداری.کمی بعد تر دوستشان داری.بعد تر از اینکه دیگر نمیبینی شان خوشحالی.ولی بعد تر دلت میخاهد هی ببینی شان.......این نشان از دیوانگی نیست.گاهی نشان از دورویی آدم هاست.

دلم برای حرمت تنگ شده..................منتظر تابستان َم.خودت می دانی چرا!

{*}